Inne » Zarządzanie kryzysowe » Psychologia katastrof - Gmina Gdów (Beskidzkie Wrota)

Psychologia katastrof

Społeczności często nieprawidłowo postrzegają zagrożenia. Eksperci często nieprawidłowo postrzegają społeczne wzburzenie. Ale istota problemu polega na tym, że społeczności zbyt mało uwagi przywiązują do zagrożeń, a eksperci zbyt mało uwagi przywiązują do społecznego wzburzenia.

Peter M. Sandman
Responding to Community Outrage: Strategies for
Effective Risk Communication. 1997 r.

Sprawy pozostawione same sobie, ze złych zmieniają się na gorsze

Obszar zakreślany przez krąg poruszanych problemów, związanych ze zjawiskiem katastrofy, stanowiących dla nich wspólny mianownik,
można nazwać psychologią katastrof

Te problemy i pytania dotyczące fazy przed czy po katastrofie to m.in.:
Kiedy kończy się katastrofa ?
Jakie są reakcje jej uczestników ?
Ukryty konflikt ratowników!
Zasięg katastrofy, czas i przestrzeń
Uczestnicy.
a. Kogo uważać za ofiarę ?
b. Nieszczęścia decydentów.
c. Paradoks ratowników.

Katastrofa jest nagłym zakłóceniem ekonomicznym i psychospołecznym, które znacznie przekracza możliwości funkcjonowania społeczności nią dotkniętej.

Rodzaje katastrof:
naturalne,
spowodowane działalnością człowieka.

Katastrofy naturalne:
powodzie,
lawiny,
huragany,
trzęsienia ziemi.

Katastrofy spowodowane działalnością człowieka:
lotnicze,
materiały niebezpieczne,
broń masowego rażenia,
ataki terrorystyczne,
wojna.

Stres to brak równowagi między możliwościami człowieka, a wymaganiami środowiska.

Trauma to uraz psychiczny spowodowany ostrym stresem.

Sytuacje traumatyczne:
poważne zagrożenie życia człowieka,
poważne zagrożenie fizycznej integralności,
poważne zagrożenie lub zranienie, szkoda doznana przez: dzieci, współmałżonka, bliskiego krewnego przyjaciół,
nagła utrata domu,
ogromne oczekiwania w stosunku do człowieka np. ratownicy starający się pomóc umierającemu, presja rodziny,
fizyczna przemoc,
obecność podczas zranienia lub zabicia innej osoby.

Co powinni wiedzieć Ci, którzy przeżyli katastrofę ?
Zdarzenie traumatyczne przytrafia się wielu mądrym, zdrowym, silnym, dobrym ludziom. Nikt nie jest w stanie całkowicie uchronić się przed urazami psychicznym, uważa się że 8% ludzi cierpi przynajmniej raz w życiu z powodu PTSD (zespól zaburzeń po stresie urazowym),
wielu ludziom przeżywającym zdarzenie traumatyczne wydaje się że zwariowali, tymczasem jest to normalna reakcja na nienormalną sytuację,
pojawienie się symptomów PTSD po przeżytej traumie nie jest oznaką słabości,
im więcej wiemy o traumie, tym lepiej sobie z nią poradzimy.

Pomoc psychologiczna ofiarom katastrof:
Dostarczenie poszkodowanym wody, żywności, ubrań, zapewnienie ciepła lub chłodu,
zapewnienie schronienia z dala od miejsca katastrofy, z dala od rannych, gapiów i dziennikarzy,
zapewnienie opieki lekarskiej,
zlokalizowanie krewnych lub przyjaciół, oraz pomoc poszkodowanemu w skontaktowaniu się z nimi, pomoc w powrocie do rytuałów życia codziennego,
rozwiązanie praktycznych problemów spowodowanych katastrofą: brak mieszkania, brak samochodu itp.,
umożliwienie pochowania krewnych, przyjaciół,
pouczenie na temat reakcji na zdarzenie traumatyczne i technik radzenia sobie ze stresem.

Jak należy radzić sobie z przeżyciem traumatyczny?

rozmowa,
pogłębianie wiedzy na temat traumy,
rozmowa z innymi ocalałymi z katastrofy,
zasięgnięcie porady u lekarza,
techniki relaksacyjne,
hobby,
sport,
wolontariat.

Sugestie dla kierujących pracą ratowników podczas katastrofy:

umożliwienie odpoczynku z dala od miejsca katastrofy,
zaopatrzenie miejsca odpoczynku w ubrania na zmianę, żywność i czas aby zjeść posiłek bez pośpiechu,
zachęcenie zespołów aby dzieliły się doświadczeniami,
wprowadzanie zespołów do pracy tak, aby zaczynały od miejsc mniej stresujących i stopniowo przechodziły do miejsc bardziej stresujących,
zapewnienie defusingu po zakończeniu pracy.