Gmina Gdów Oficjalny serwis internetowy

Do działań ratowniczych należą w szczególności:

• walka z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi,
• ratownictwo techniczne,
• ratownictwo chemiczne,
• ratownictwo ekologiczne,
• ratownictwo medyczne.

Organizacja działań podczas pożaru:
1) prowadzić rozpoznanie i analizowanie zagrożeń pożarowych,
2) prowadzić ocenę rozmiarów powstałego pożaru i prognozować jego dalszy rozwój,
3) prowadzić ratowanie ludzi i zwierząt przed skutkami powstałego zagrożenia pożarowego,
4) dostosowywać sprzęt oraz techniki gaśnicze do rozwijającego się pożaru i miejsca jego powstania,
5) prowadzić działania gaśnicze w celu zlokalizowania pożaru,
6) ugasić pożar.

Organizacja walki z innymi klęskami żywiołowymi:
obejmuje zespół działań planistyczno ? organizacyjnych i działań ratowniczych niezbędnych do ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także oceny zagrożenia i jego eliminacji. Są to najczęściej normy organizacyjne obowiązujące dla zdarzeń o niewielkich skutkach ? bez znamion katastrofy, rozwinięte stosownie do zaistniałej sytuacji kryzysowej umożliwiające sprawne i bezpieczne usunięcie skutków powstałej katastrofy bądź klęski żywiołowej.

Ratownictwo techniczne:
1) analizowanie awarii oraz katastrof technicznych,
2) ocenę rozmiarów powstałego zdarzenia i prognozowanie jego rozwoju,
3) dostosowanie sprzętu oraz wdrożenie technik stosowanych do poszukiwania, uwalniania i ewakuacji poszkodowanych i zagrożonych ludzi oraz zwierząt w zależności od rodzaju i miejsc zdarzenia,
4) ratowanie życia ludzi i zwierząt zagrożonych awarią techniczną,
5) oznakowanie wydzielenia strefy bezpośrednich działań ratowniczych sił systemu oraz stref zagrożenia,
6) przewietrzanie lub wentylowanie stref zagrożenia oraz stref bezpośrednich działań ratowniczych systemu,
7) oświetlenie oraz zabezpieczenie miejsca zdarzenia przed osobami postronnymi,
8) wykonywanie przejść i dojść do poszkodowanych lub zagrożonych ludzi i zwierząt,
9) usuwanie przeszkód naturalnych i sztucznych utrudniających niesienie pomocy poszkodowanym lub zagrożonym ludziom oraz ratowanie środowiska, 
10) wypompowywanie, obwałowywanie lub uszczelnianie miejsc wycieku substancji stwarzającej zagrożenie.

Ratownictwo chemiczno-ekologiczne:

• rozpoznanie zagrożeń oraz ocena i prognozowanie ich rozwoju oraz skutków dla ludzi i środowiska,
• analizowanie powstałych awarii oraz katastrof chemicznych i ekologicznych,
• ratowanie życia ludzi i zwierząt zagrożonych skażeniem substancją niebezpieczną,
• identyfikowanie substancji stwarzającej zagrożenie w czasie powstałego zdarzenia,
• prognozowanie rozwoju skażeń środowiska i ocenę rozmiarów zagrożenia oraz zmian wielkości strefy zagrożenia dla ludzi,
• dostosowanie sprzętu oraz technik ratowniczych do miejsca zdarzenia i rodzaju substancji stwarzającej zagrożenie,
• przepompowywanie i przemieszczanie substancji niebezpiecznej do nowych lub zastępczych zbiorników,
• obwałowywanie lub uszczelnianie miejsc wycieku substancji niebezpiecznej,
• ograniczanie parowania substancji niebezpiecznej,
• zatrzymanie emisji toksycznych środków przemysłowych,
• stawianie kurtyn wodnych,
• neutralizację substancji niebezpiecznej substancjami chemicznymi,
• związywanie substancji niebezpiecznej sorbentami,
• stawianie zapór na ciekach lub obszarach wodnych zagrożonych skutkami rozlania substancji toksycznych hydrofobowych,
• zbieranie substancji niebezpiecznej z powierzchni wody lub gleby.

Ratownictwo medyczne:
1) bieżące analizowanie rodzaju i liczby zagrożeń prowadzących do nagłego pogarszania się stanu zdrowia lub groźby utraty życia ludzkiego,
2) ocenę groźby utraty życia ludzkiego lub pogorszenie się stanu zdrowia w wyniku zdarzenia i prognozowania rozwoju zagrożenia,
3) dostosowanie sprzętu oraz technik niezbędnych do ratowania życia i zdrowia ludzi w zależności od rodzaju i miejsca zdarzenia oraz liczby poszkodowanych i zagrożonych,
4) zapewnienie ciągłości procesu ratowania poszkodowanych i zagrożonych ludzi na miejscu zdarzenia oraz właściwych procedur przekazywania poszkodowanych kwalifikowanej pomocy medycznej, wynikających z powiatowych i wojewódzkich planów ratowniczych,
5) zapewnienie prowadzenia działań z zakresu ratownictwa medycznego przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, określone w odrębnych przepisach.

Podział kompetencji:
1. PSP -Krajowy System Ratowniczo -Gaśniczy:

 

• pożary,
• awarie chemiczno ?ekologiczne,
• katastrofy infrastruktury technicznej,
• katastrofy budowlane,
• wypadki drogowe i katastrofy kolejowe oraz
• statków powietrznych,
• zdarzenia na wodzie, w tym poszukiwanie osób i przedmiotów zatopionych,
• uwalnianie uwięzionych osób i zwierząt,

2. Policja:

• zwalczanie aktów terrorystycznych,
• rozbrajanie bomb i innych ładunków wybuchowych,
• utrzymanie spokoju społecznego, 

3. Służba zdrowia:

• organizowanie pomocy medycznej i psychologicznej w przypadku zdarzeń masowych,
• organizowanie działań medycznych w przypadku wystąpienia epidemii,udzielanie pomocy osobom poszkodowanym w zdarzeniach

4. Wojewódzki Lekarz Weterynarii

• zwalczanie skutków wystąpienia masowych przypadków chorób zakaźnych wśród zwierząt dziko żyjących i hodowlanych.

5. Władze administracyjne:

• zorganizowanie opieki medycznej, psychologicznej i socjalnej poszkodowanym,
• opracowanie działań w zakresie odbudowy i powrotu do normalności danej społeczności.

Zabezpieczenie działań ratowniczych
W celu właściwego przygotowania wszystkich służb i podmiotów ratowniczychi do zabezpieczenia działań ratowniczych, należy w szczególności realizować następujące zadania:

• wytypować służby, inspekcje, instytucje, podmioty gospodarcze, które dysponują specjalistycznym sprzętem i odpowiednią kadrą specjalistów oraz które będą mogły wykonać wyznaczone zadania ratownicze na miejscu powstałego pożaru.
• zawrzeć z wytypowanymi służbami, inspekcjami, instytucjami oraz podmiotami gospodarczymi stosowne umowy cywilnoprawne w celu włączenia ich do zintegrowanego systemu ratowniczego gminy. 
• wytypować specjalistów z poszczególnych dziedzin ratownictwa /przyszłych doradców kierującego akcją ratowniczą/ i zawrzeć z nimi stosowne umowy cywilnoprawne w celu wykorzystania ich wiedzy i doświadczenia podczas akcji ratowniczej.
• rozpoznać i analizować potencjalne zagrożenia przy współudziale wszystkich specjalistycznych jednostek ratowniczych i podmiotów gospodarczych.
• ustalić i wdrożyć procedury postępowania oraz siatkę kompetencji podmiotów uczestniczących w działaniach ratowniczych.
• zorganizować wspólny komputerowy system informacji dla wspomagania kierującego działaniami ratowniczymi

Ważne dla sił I rzutu:

• Zaplanuj drogi i korytarze(zapewnij plan awaryjnych wyjść z miejsca zdarzenia)
• Rozpoznaj podstawowe i alternatywne sposoby działań
• Rozpoznaj wąskie przejścia dla ratowników z aparatami powietrznymi
• Wyznacz punkty zbiórki (i miejsce dla odwodu)
• Zabezpiecz alternatywny, bezpieczny system łączności (radiotelefony i telefony komórkowe nie mogą być używane w przypadku podejrzenia występowania stref zagrożonych wybuchem, radiotelefony mogą nie działać w budynkach, kanały (częstotliwości) radiotelefonów i telefonów komórkowych mogą być przeciążone)

Problem filozoficzny:

• Ratownicy muszą usuwać gruz i ewakuować ofiary
• Aparat prawny prowadzi ewidencję dla dalszego śledztwa
• Ryzyko ponownego zagrożenia!